Posocznica piorunująca

Stan szesnastoletniego Mateusza jest stabilny. Przeniesiono go z oddziału intennsywnej terapii szpitala przy. ul. Krysiewicza na oddział zakaźny szpitala przy ul. Nowowiejskiego w Poznaniu

Aktualizacje: 22.02.07 - 23.02.07 - 24.02.07 - 25.02.07

Uczeń ,,kolberga'' przebywa obecnie na oddziale zakaźnym szpitala dziecięcego na ul. Nowowiejskiego w Poznaniu. Zdaniem lekarzy objawy jednoznacznie wskazują na posocznicę. Jej rodzaj określono jako ,,posocznica piorunująca.''

Jak nas poinformowano w szpitalu, najgosze Mateusz ma juz za sobą. Lekarze spodziewają się teraz stopniowej poprawy stanu zdrowia.

Przypomnijmy, że szesnastolatek, u którego stwierdzono posocznicę jest mieszkańcem podczempińskiej wsi.  Przyjechał w środę (21.02.07) do kościańskiego liceum na lekcje z wysoką temperaturą i mdłościami. Jeszcze przed rozpoczęciem zajęć koledzy odprowadzili go do szkolnej higienistki, a ta zaleciła mu wizytę u lekarza rodzinnego. Objawy wskazywały na grypę jelitowo-żołądkową. Grypę stwierdziło też dwóch lekarzy pierwszego kontaktu, którzy badali chłopca. Pod wieczór na ciele chłopca zauważono wybroczyny. Rodzina natychmiast wezwała pogotowie, a to odwiozło licealistę do kliniki.

W czwartek przed południem szkolna higienistka odwiozła na pogotowie w Kościanie kolejnego ucznia, który źle się poczuł. Przewieziono go do szpitala w Poznaniu. Po konsultacji medycznej i wykluczeniu sepsy zwolniono go do domu.

Pracownicy poznańskiego i kościańskiego sanepidu odwiedzali rodziny dzieci, które miały bezpośredni kontakt z podejrzanym o zakażenie. Uczniowie z jego klasy zostali zwolnieni z lekcji i odesłani do lekarzy rodzinnych. Powiatowa Stacja Sanitaro-Epidemiologiczna  w Kościanie powiadomiła o zagrożeniu  wszystkie przychodnie.

Przyjaciele chorego zorganizowali akcję zbiórki krwi grupy 0 RH minus. Pierwsza grupa ochotników pojechała oddać krew do Poznania w sobotę . Akcję koordynuje Mateusz Grajek i prowadzi ją na prośbę rodziny chorego. - Oddając krew trzeba zaznaczyć, że to dla Mateusza Nawrockiego - powiedział radiu Elka Mateusz Grajek.  (Al) 

****

Sepsa - reakcja organizmu na rozwijające się zakażenie. Obecnie definiuje się ją jako zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej (SIRS) wywołany zakażeniem. W ujęciu historycznym utożsamiana była z posocznicą, czyli zakażeniem krwi. Aktualnie do rozpoznania sepsy nie jest niezbędne stwierdzenie obecności drobnoustrojów we krwi, aczkolwiek w większości przypadków dochodzi do rozsiewu drobnoustrojów ze źródła zakażenia właśnie drogą krwioobiegu. Najczęściej przyczyną sepsy są zapalenie płuc i infekcje układu moczowego, lecz u osób predysponowanych może ją wywołać każda inna infekcja. Z bakteriologicznego punktu widzenia przyczyną sepsy może być każdy drobnoustrój, stosunkowo rzadko są to pasożyty, wirusy i bakterie atypowe (np. prątek gruźlicy). Bakterią najczęściej kojarzoną z piorunującymi postaciami ciężkiej sepsy jest dwoinka zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (Neisseria meningitidis). Sepsa, której towarzyszy niewydolność co najmniej dwu narządów lub układów (MOF, MODS)nazywamy ciężką sepsą. W chwili, gdy dochodzi do rozwoju niewydolności krążenia niereagującej na standardowe leczenie mówimy o wstrząsie septycznym.

Objawy
Obraz kliniczny sepsy zależy od stopnia zaawansowania całego procesu. W początkowym okresie są to objawy ogólnoustrojowej reakcji zapalnej (przyspieszenie czynności serca, przyspieszony oddech, temperatura ciała powyżej lub poniżej normy, liczba leukocytów powyżej lub poniżej normy). Dodatkowo mogą być obecne objawy określonego zakażenia, np. zapalenia płuc. W przypadku braku, lub nieodpowiedniego leczenia pojawiają się objawy niewydolności określonych narządów i układów:
* ośrodkowy układ nerwowy - zaburzenia świadomości, objawy wegetatywne;
* układ oddechowy - ostra niewydolność oddechowa, ARDS;
* układ krążenia - początkowo cechy krążenia hiperkinetycznego, następnie ostra niewydolność krążenia;
* układ moczowy - ostra niewydolność nerek;
* wątroba - ostra niewydolność wątroby;
* układ pokarmowy - zapalenie jelit, ostre zapalenie trzustki, niedrożność przewodu pokarmowego, zapalenie otrzewnej;
* układ krwiotwórczy - zmiany chłoniakopodobne, trombocytopenia, niedokrwistość;
* zespół rozsianego wykrzepiania śródnaczyniowego (DIC);
* inne.

W rozwoju tych zaburzeń funkcjonuje mechanizm błędnego koła, polegający na nasileniu zaburzeń pracy jednego układu przez dysfunkcję drugiego, który sam podlega niekorzystnym wpływom pierwszego (sprzężenie zwrotne dodatnie). W rzeczywistości jest to mechanizm wieloukładowy i zachodzące zmiany są połączone skomplikowaną siecią powiązań. Efektem jest zazwyczaj zespół niewydolności wielonarządowej, często prowadzącego do fatalnych następstw. Podstawą i warunkiem niezbędnym do prowadzenia skutecznego leczenia sepsy jest eliminacja źródła zakażenia. Wszystkie inne zaburzenia leczone są objawowo. (wikipedia.pl)

Już głosowałeś!