Koncert na setne urodziny (foto)

Wczoraj w Kościańskim Ośrodku Kultury odbył się koncert z okazji 100. urodzin Jadwigi Izabelli Zielińskiej - uznanego pedagoga i pianistki

Dla jubilatki zagrali:
Karolina Boguś fortepian,
Tomasz Boguś perkusja,
Dorota Frąckowiak-Kapała fortepian,
Bogdan Kapała skrzypce,
Bartosz Szumnarski perkusja,
Anna Zielińska skrzypce,
Zygmunt Zieliński wiolonczela,
Tadeusz Zieliński gitara basowa.

Izabella Zielińska (ur. 10 grudnia 1910 w Klimkówce) – pedagog muzyczny, pianistka; córka Stanisława Ostaszewskiego, ziemianina i promotora nowych technologii przemysłowych, oraz Anieli z Sękowskich.

Wychowywała się w Klimkówce w gronie czworga rodzeństwa: dwóch sióstr, Marii i Zofii, oraz brata Józefa. Jej ojciec kultywował tradycje muzyczne. Będąc z zamiłowania wiolonczelistą utworzył trio muzyczne dwoma braćmi: starszym Adamem (skrzypce) i młodszym Kazimierzem (fortepian). Po jego wczesnej śmierci nad edukacją muzyczną Izabelli czuwała matka, Aniela z Sękowskich Ostaszewska. W czasie nauki w liceum sióstr urszulanek we Lwowie zapewniła jej lekcje u pedagoga – pianistki Klaudii Rylskiej.

Po maturze w 1929 r. Izabella uczęszczała do instytutu prowadzonego przez siostry urszulanki w Belgii: Institute des Religieuses Ursulines Wavre-Notre-Dame, gdzie w 1931 r. zdała egzamin końcowy ze złotym medalem i dyplomem za grę na fortepianie. Egzaminy zdawała przed komisją królewskiego konserwatorium w Antwerpii i Brukseli.

Po wyjeździe z Belgii uczyła się pod okiem cenionego pedagoga na Śląsku, Bronisława Poźniaka (1887-1953), do którego trafiła dzięki swej ciotce Fanny z Żeleńskich Perponcher, mieszkającej w Neudorfie (dzisiejsza Nowizna) pod Wrocławiem. W 1935 r. zdała państwowy egzamin. W 1938-1939 studiowała muzykologię na Uniwersytecie Wrocławskim.

Przed II wojną występowała z recitalami w radiu wrocławskim, warszawskim oraz krakowskim. Koncertowała w Warszawie, Krakowie i Poznaniu. Ze względu na trudności z wymawianiem nazwiska "Ostaszewska" za granicą, zaczęła używać, jako przydomku artystycznego, nazwy rodowego herbu upraszczając brzmienie swego imienia i nazwiska na: Iza Ostoia.

W 1942 wyszła za mąż za Bogdana Zielińskiego (1899-1988), z którym doczekała się pięciorga dzieci. Po zakończeniu wojny prowadziła działalność pedagogiczną w Kościanie. Wykształciła przeszło 200 uczniów. Za zasługi w życiu artystycznym i pedagogicznym została uhonorowana wieloma dyplomami, odznaczeniami i nagrodami. (wikipedia)